Friend, please don’t mourn for me
I’m still here, though you don’t see.
I’m right by your side each night and day...
And within your heart I long to stay.
My body is gone but I’m always near.
I’m everything you feel, see or hear.
My spirit is free, but I’ll never depart.
As long as you keep me alive in your heart.
I’ll never wander out of your sight
I’m the brightest star on a summer night.
I’ll never be beyond your reach
I’m the warm moist sand when you’re at the beach.
I’m the colourful leaves when Autumn’s around
And the pure white snow that blankets the ground.
I’m the beautiful flowers of which you’re so fond,
The clear cool water in a quiet pond.
I’m the first bright blossom you’ll see in the spring,
The first warm raindrop that April will bring.
I’m the first ray of light when the sun starts to shine,
And you’ll see that the face in the moon is mine.
When you start thinking there’s no one to love you,
You can talk to me through the Lord above you.
I’ll whisper my answer through
the leaves on the trees,
And you’ll feel my presence in
the soft summer breeze.
I’m the hot salty tears that flow when you weep
And the beautiful dreams that come while you sleep.
I’m the smile you see on a baby’s face.
Just look for me, friend, I’m every place
One in a Million Dream About Me - Milo ♡
05-01-2021 - 25-02-2021
Kleine lieve Milo...
Een stoer katertje waar ik vanaf het begin al helemaal gek op was.
Zilver charcoal, de kleur die ik erg mooi vind. Een mooi kitten en wat een leuk en ondeugend karakter had.
De eerste weken ging het eigenlijk goed met Milo. Hij verslikte zich wel eens maar groeide prima. We dachten dat hij te gulzig was met drinken bij mama Pandora. Hij had door het verslikken een reuteltje waardoor we hem antibiotica gaven om een longontsteking te voorkomen.
Rond een week of 5 ging hij achteruit. Op dat moment was Pandora ook krols waardoor we dachten dat het kwam. Spugen zien we rond die periode wel vaker. Rond deze leeftijd starten we ook met het geven van natvoer en andere kittenvoeding. Helaas ging Milo steeds vaker spugen.
Melissa van cattery Melsbengals had hem voor mij opgevangen gezien we een dag weg waren van huis. Bij haar ging het helemaal niet goed en is er een bezoek gebracht aan de weekend dierenarts. Bij het maken van foto's werd opgemerkt dat hij verdacht was voor een Persisterende rechter aortaboog. Hij zou hiervoor een MRI moeten krijgen en zou een ingreep wanneer hij iets ouder was mogelijk zijn (minimaal 12 weken). Bij deze aangeboren afwijking zit er een bandje rond de slokdarm wat deze afknelt. Er ontstaat daarnaast een uitstulping in de slokdarm waar het voedsel in ophoopt. Operatief is dit bandje te verwijderen. Na een herstel van 4 tot 6 weken herstelt de slokdarm zich geheel of gedeeltelijk. (het moet weer strak worden) waarna de kat terug een goed leven heeft.
Na hulp van onze eigen dierenartsen werd een plan gemaakt. Milo was zo levendig, lief en strijdlustig dat we ondanks de intensieve zorg die ons de komende weken te wachten stonden er toch voor gaan. Daarnaast zou de operatie alleen al flink wat gaan kosten. Maarja... zomaar een kitten in laten slapen is niet iets wat in mijn boekje voorkomt als er nog opties zijn. (EN... het kitten nog vrolijk oogt, eet enz)
7 weken oud.. Milo ging achteruit. Hij moest vrijwel elke voeding spugen ookal werd hij 20-30 min omhoog gehouden. Dit tot het punt dat hij tot 2 keer toe stikte, het eten eruit kwam en weer bijkwam. Op deze manier kon ik hem niet sterk houden tot hij 12 weken oud zou zijn.
Na overleg wilde we proberen een sonde te plaatsen. Echter was de twijfel vooraf al sterk aanwezig of de sonde wel door de slokdarm zou passen vanwege de doorgang die er niet of nauwelijks was. Water kon hij wel zelfstandig drinken maar alles wat dikker was spuugde hij uit.
Omdat we toch alles wilde proberen werd hij in slaap gebracht. Tot onze spijt krulde de sonde telkens op in de uitstulping van de slokdarm. Vooraf had ik besloten hem niet wakker te laten worden als het niet zou lukken. Op donderdag 25 februari heeft hij deze beslissing alsnog zelf genomen en is in slaap gebleven.
Lieve kleine knuffel, we hebben alles geprobeerd maar het lukte gewoon niet.
Ik had je graag groot zien worden.
Crazy roar Eleanor ♡
26/06/2012 - 16/11/2020
Helaas enorm verdrietig nieuws. Wat we nooit willen meemaken is gebeurd..
Gisteren avond heb ik onze lieve Eleanor overleden aangetroffen in de ren. We zijn er niet goed van, het is nog niet bekend wat er gebeurd is. Aan haar was niets te zien. Uiteraard laten we dit uitzoeken door voor autopsie te kiezen.
Eleanor is 8 jaar oud geworden. (recent nog normaal getest voor HCM) Mijn grote knuffel die altijd op onze schouders kwam hangen, die ons altijd kwam begroeten en de poes waarvan ik de miauw zo uit de groep pikte, de miauw die ik nu nog continu denk te horen in de hoop dat ze weer gewoon rondloopt. Eleanor zou bij ons blijven tot ze oud en versleten was , ze had altijd een streepje voor...
Wat een goede en trotse moeder was ze, de baas in de groep en de kat die ons met momenten goed bezig hield. Gekke Eleanor had de leuke gewoonte alle deuren en kastjes open te maken wat ons wel eens in de problemen bracht. Facturen die nog betaald moesten worden werden in kleine snippers verdeeld over de woonkamer en geen enkele zakvoer of snoepjes waren veilig.
Lieve Eleanor wat gaan we je missen...
Inmiddels is er onderzoek gedaan naar de oorzaak van haar overlijden. Helaas is er niets gevonden. We hebben alleen niet in haar hoofd laten kijken. Het is aannemelijk dat ze is gestorven aan een bloedpropje of een neurologische oorzaak.
Ondanks dat we het jammer vinden dat we het niet precies weten is het wel duidelijk dat haar conditie top was en er niets was wat we hadden kunnen voorkomen. Dit geeft ons wel rust.
