Vlooien zijn de meest voorkomende ectoparasieten bij katten. Vlooien worden vaak samen gezien met de lintworm gezien de vlo deze kan verspreiden. Vlooien zijn niet altijd te zien terwijl er wel een besmetting aanwezig is. Dit komt omdat ze erg klein zijn die zich razendsnel kunnen verplaatsen. Een besmetting kan opgemerkt worden door regelmatig te kammen met een vlooienkam en op te letten of ontlasting op de huid van de kat aanwezig is. De ontlasting ziet er uit als zwarte korreltjes. Wanneer deze natgemaakt worden met een keukenpapiertje zal het rood kleuren door het bloed wat als restproduct in de ontlasting van de vlo aanwezig is door het bloed zuigen wat ze bij de kat doen. 

Bij een besmetting is het van belang om naast de behandeling van het dier ook de omgeving zeer goed te behandelen. Slechts een klein deel van de vlooien bevind zich op de kat. 

Aan te raden is om uw dier periodiek te controleren en eventueel middelen te gebruiken om een besmetting te voorkomen. Ga hiervoor naar uw dierenarts om zeker te weten dat u een veilig product gebruikt. 

Teken

Teken zijn kleine diertjes die tot de spin-achtigen behoren. Volwassen teken klimmen in struikgewas, bossen en op hakhout. Indien een warmbloedig dier hier onderdoor loopt laat de teek zich los en proberen op die manier op de potentiële gastheer te vallen. Met de poten hechten ze zich vast en bijten zich vervolgens met hun kop vast in de huid van de gastheer. Het lijfje van de teek blijft boven de huid uitsteken en ligt op het dier. Wanneer de teek voldaan is en zich volgezogen heeft met bloed laat de teek los en laat hij zich vallen. Wanneer het bloed verteerd is zal de teek opnieuw op zoek gaan naar een gastheer die de teek van vers bloed kan voorzien. 

Dagelijkse controle bij dieren die buiten lopen is daarom nodig. Het verwijderen van de teek moet draiend gebeuren zonder aan de teek te trekken. Verdoof een teek nooit van te voren met alcohol of ether. In dit geval kan het voorkomen dat de teek speeksel in zijn gastheer spuit wat een verhoogd risico kan geven op overdracht van aandoeningen. Dit wil je juist voorkomen. 

Informeer bij de dierenarts naar juiste producten ter bestrijding en bescherming tegen teken voor uw kat.

Mijten kunnen een infectie veroorzaken aan de huid. Dit geeft jeuk waardoor het dier gaat krabben. Ten gevolgen van het krabben kunnen huidbeschadigingen en ontstekingen optreden. 

Er zijn verschillende soorten mijten;

• schurftmijt
• kleine diertjes die nauwelijks met de microscoop waarneembaar zijn. Deze mijten boren kleine gangetjes in de opperhuid. Zo ontstaat soms in sneltempo een heel netwerk. De vrouwtjes leggen in deze gangetjes eitjes. Op de huid zullen zich grote korsten vormen. De plekken waar de mijten zich graag vestigen zijn de randen van de oorschelpen, de buik en rond de ellebogen.
• Demodex 
• Bij de kat komt Demodex cati voor. In tegenstelling tot de hond, waarbij puppyschurft door Demodex canis zien, geeft de kattenvariant bij katten gelukkig weinig problemen.
• oorschurftmijt
• Deze mijt leeft in de huid van de gehoorgang. Het oorsmeer word droog en schilferig. Wanneer er ook schadelijke bacterieen aanwezig zijn kan het verergerd worden. Ook oorontsteking kan veroorzaakt worden door deze mijt.
• Vachtmijt
• De vachtmijt is een zoönose en kan dus overgaan op de mens. De vachtmijt leeft aan de basis van de haren, hierdoor heeft de kat weinig jeuk. De mijt voed zich met de huidschilfers. In de vacht zijn kleine witte puntjes te zien wanneer de kat een besmetting heeft met de vachtmijt. 

Houd de vacht van uw kat goed in de gaten en ga voor de juiste diagnose en advies altijd naar uw dierenarts toe.